Een bijzonder event

Wij, vrijwilligers van Aleh worden ondersteund door Michal, een jonge joodse vrouw. Michal heeft, naast het begeleiden van de vrijwilligers tot taak bezoekers te ontvangen en rondleidingen te verzorgen. Een tijdje geleden vertelde ze dat er op 3 februari een event zou zijn, en van de vrijwilligers werd verwacht zoveel mogelijk aanwezig te zijn. Gisteren was het dus zover: Aleh Negev kreeg bezoek van bijna 400 Taiwanezen. We waren benieuwd hoe dat georganiseerd zou worden. En of we veel bezoekers met mondkapjes op zouden zien. Dat viel nog mee, hooguit 20% van hen droeg er een. In eerste instantie merkten we gisterochtend niet veel, alles ging zoals altijd: sokken en schoenen aantrekken, haren kammen en föhnen, ontbijten en naar de dagbesteding. Daar gingen we een half uurtje aan het werk en toen moest iedereen in de benen. In het amfitheater was het inmiddels al een drukte van belang, er werd uitvoerig getest met muziek en de geluidsinstallatie.En er werd geoefend met dansen en zwaaien van banieren. Toen wij buiten kwamen bleken de Taiwanezen inmiddels te zijn gearriveerd en hadden een zitplaats gevonden. In het amfitheater lopen rolstoelpaden zigzaggend van beneden naar boven, op die paden stonden stoelen, achter die stoelen was ruimte overgelaten voor de rolstoelen. En zo ontstond een bijzonder plaatje, een bonte verzameling van gezonde en gehandicapte mensenbij elkaar. Het programma begon met een uitvoering van dans en muziek, er waren toespraken, er werd gezongen en er werd gebeden. Hoe bijzonder en ontroerend, daar op die plek in de woestijn..... Aan het eind van het event sprak Doron, de Israëlische generaal majoor die Aleh heeft opgericht, zijn dankwoord. “ God houdt van deze gehandicapte mensen”, zei hij, “ want ze zijn puur, ze kunnen niet veinzen, ze doen niemand kwaad en verdienen onze onvoorwaardelijke zorg en bescherming “. Daarna kreeg elke bewoner een mooie rode, met gouden Taiwanese letters bedrukte envelop, waar 2 dollar bleek in te zitten. Een mooi gebaar, waar elk huis het zijne mee kan doen. Voor ons was het ontroerend om met zovelen, Joden en Christenen, te mogen zingen en bidden voor de bewoners van Aleh.